Stan powierzchniowy Au (111) jest strukturą dobrze znaną z badań kątowo rozdzielczej spektroskopii fotoelektronów (ARPES) i często wykorzystywaną jest jako miara wydajności systemów analitycznych. Mimo tego, większość badań tej struktury dotyczy przede wszystkim stanu powierzchniowego, pierwszej strefy Brillouina oraz rozszczepienia stanów elektronowych (oddziaływanie Rashba). W nielicznych badaniach udaję się zebrać dane z drugiej strefy Brillouina ze względu na trudności eksperymentalnie. Żeby uzyskać te dane w laboratorium, detekcja elektronów musi nastąpić w ultra-szerokim stożku kąta akceptacji, podczas gdy wyłącznie w synchrotronach można stosować tak wysokie energie pobudzania. Jednym z badań, rozwiązujących ten problem jest praca dr M. Dendzika et al. z grupy Philipa Hofmanna z Synchrotronu ASTRID, iNano Institute w Aarhus, Dania: https://journals.aps.org/prb/abstract/10.1103/PhysRevB.94.201401
W ich pracy ujawnił się wpływ rekonstrukcji powierzchni złota na stany powierzchniowe w strefach Brillouina wyższego rzędu, wyglądające jako węzeł typu koniczyna.
Podobne efekty można zaobserwować w warunkach laboratoryjnych przy użyciu światła He II VUV (energia fotonu 40,8 eV) za pomocą spektrofotometru ASTRAIOS 190 2D-CMOS, przede wszystkim dzięki jego ruchomej szerokokątnej soczewce o kącie akceptacji ±30°.