Projekt polegał na badaniu jakości wykończenia termoutwardzalnych farb proszkowych wykorzystywanych w przemyśle samochodowym, pod względem wyglądu, przyczepności i odporności na żwir.
Dwa podkłady proszkowe (czerwony i czarny), o trzech rożnych wielkościach cząstek badano w odniesieniu do procesu temperatury i czasu pary na podstawie utwardzonego okna dostarczonego przez producenta farb. Obliczenia przeprowadzono wykorzystując wartości kontrastu tzw. wave-scan elementów widma (Wa, Wb, Wc, Wd, a We). Testy żwiru i zarysowań zostały wykorzystane do określenia właściwości adhezyjnych i odporności na odpryskiwanie.
Warstwy bazowe mogą dostarczyć wysokiej jakości wygląd
Stwierdzono, że long-wave (Wc, Wd i We) były mniej narażone na czas utwardzania i zmiany temperatury. Wartości kontrastu short-wave (Wa i Wb) zwiększyły się wraz ze wzrostem temperatury procesu i czasu. Najbardziej dramatyczny wzrost został zaobserwowany w wysokiej temperaturze i czasie procesu. Wysokie temperatury procesowe (193°C) wykazały dobre pokrycie long-wave. Małe wartości kontrastu long-waves uzyskano dla wszystkich warunków utwardzania, zarówno w przypadku czerwonych jak i czarnych warstw bazowych. Wyniki dla short-waves nie były tak zgodne. Praca ta sugeruje, że podkłady proszkowe mogą dostarczyć wygląd porównywalny do odpowiedników wodorozcieńczalnych.
Źródło artykułu: www.european-coatings.com
Źródło grafiki: www.wikimedia.org